Posłuchaj Modlitwy w Drodze
Słowo Boże na co dzień
Służba Boża
Niedziele i święta
7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 18.30
Dni powszednie
7.00, 8.00, 9.00, 18.30
Spowiedź podczas każdej Mszy św.
Proboszczowie
Ks. Władysław Roguski, syn Stanisława i Rozalii z rodziny Żaboklickich, urodzony 6 września 1889 roku w Sosnowem koło Mińska Mazowieckiego. Mając 12 lat zamieszkał w Żyrardowie. Ukończył szkołę techniczną w Skierniewicach oraz szkołę średnią w Warszawie. Po uzyskaniu matury w 1908 roku wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Wyświęcony na kapłana w kościele Świętego Krzyża 20 lipca 1913 roku. Pracował jako wikariusz w Grzegorzewie (1913-1915), w Nowym Bródnie (1915-1916), w Karczewie (1916-1917), w Pruszkowie (1917-1920). W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku pełnił funkcje kapelana Wojska Polskiego. Następnie pełnił przez wiele lat funkcję szkolnego prefekta: w Rawie Mazowieckiej i w Warszawie. W tym czasie w latach 1921-1925 odbył studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego, uwieńczone uzyskaniem tytułu magistra teologii. Ponadto w latach 1926-1932 był kapelanem sióstr magdalenek przy ul. Żytniej, a w latach 1932-1934 sióstr Rodziny Maryi przy ul. Hożej. W październiku 1934 roku został mianowany administratorem parafii św. Klemensa w Klembowie, a w marcu 1938 roku mianowany proboszczem nowo powstającej parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie. Tam podjął się zadania budowy kościoła i tworzenia parafii. W 1945 roku został odznaczony przywilejem rokiety i mantoletu. Po zakończeniu wojny kontynuował prace budowlane i duszpasterskie, uwieńczone poświęceniem kościoła w 1952 r., przeniesiony na emeryturę zgodnie z własnym życzeniem w listopadzie 1960 r., zamieszkał jako rezydent przy parafii św. Jakuba w Warszawie, a ostatnie lata życia (1965-1971) spędził w Domu Księży Emerytów przy ul. Ratuszowej, gdzie zmarł 1 stycznia 1972 r. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu powązkowskim.
Ks. Tadeusz Kot - urodził się 27 czerwca 1914 roku w Warszawie. Dwa dni później został ochrzczony w parafii Wszystkich Świętych na Placu Grzybowskim. Jego rodzicami byli Jan Kot i Antonina z domu Król. W stolicy ukończył szkołę podstawową przy ulicy Chłodnej, a następnie Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki przy ulicy Traugutta. Po otrzymaniu matury w 1936 roku wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 maja 1942 roku z rąk Księdza Biskupa Antoniego Szlagowskiego w katedrze warszawskiej. Następnie pracował jako wikariusz w parafiach w Klembowie (1942-1943), Żyrardowie (1943-1948) oraz św. Aleksandra w Warszawie (1948-1961). 25 marca 1961 roku został podpisany dekret przez Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego mianujący nowego proboszcza na Saskiej Kępie. Powierzoną funkcję ks. Tadeusz Kot objął 9 kwietnia 1961 roku i pełnił przez 33 lata. Po przejściu na emeryturę (27 czerwca 1994 roku), pozostał przy parafii w charakterze rezydenta. Zmarł 5 maja 2004 roku, a jego doczesne szczątki zostały złożone w rodzinnym grobie na Cmentarzu Bródnowskim.
Ks. Stanisław Rawski - syn Jana i Jadwigi z domu Kosteckiej, urodził się 6 stycznia 1942 w Antoninie w parafii Jakubów, koło Mińska Mazowieckiego. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Mrozach i uzyskaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 czerwca 1966 r. z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Następnie pracował jako wikariusz w parafiach: św. Mikołaja w Grójcu, św. Jana Chrzciciela w Mszczonowie, św. Anny w Grodzisku Mazowieckim, św. Aleksandra w Warszawie-Śródmieściu. W międzyczasie kontynuował studia i uzyskał tytuł licencjata nauk biblijnych. W 1983 roku został mianowany proboszczem parafii św. Marii Magdaleny w Warszawie-Ugorach, gdzie przejął rozpoczętą budowę kościoła i budynków towarzyszących. W 1994 roku mianowany proboszczem parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Warszawie na Saskiej Kępie. Dokonał podziału parafii, budując kościół przy ulicy Ateńskiej i tworząc nową parafię p.w. Miłosierdzia Bożego, wydzieloną z granic macierzystej parafii przy ulicy Nobla. Organizator nowo powstałej parafii p.w. św. ojca Pio przy ulicy Fieldorfa, gdzie uzyskał plac kościelny oraz wybudował plebanię, kaplicę i budynki towarzyszące. Ponadto zorganizował parafię p.w. św. Karola Boromeusza na Osiedlu Las, gdzie wybudował kaplicę, plebanię i fundamenty kościoła. Odznaczony godnościami kościelnymi: kanonik gremialny Kapituły Katedralnej, prałat papieski, a następnie infułat.
Ks. Zygmunt Wirkowski - urodzony 12 stycznia 1947 r. w Bagnach. Pochodzi z parafii p.w. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Grodzisku (Archidiecezja Białostocka). W czasie nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Suchowoli spotkał się z bł. Ks. Jerzym Popiełuszko (przez dwa lata siedzieli w jednej ławce). W 1966 r. wstąpił do Wyższego Metropolitarnego Seminarium Duchownego p.w. św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Dnia 28 maja 1972 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Archikatedrze św. Jana w Warszawie z rąk Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Jako wikariusz pełnił posługę duszpasterską w następujących parafiach: p.w. św. Mikołaja w Tarczynie, p.w. Świętej Trójcy w Błoniu, p.w. Matki Bożej Królowej Polskiw Warszawie-Aninie, p.w. Matki Bożej Częstochowskiej w Warszawie na Powiślu. W latach 1987-2002 był proboszczem parafii p.w. św. Kazimierza Królewicza w Kobyłce (Stefanówce), gdzie podjął trud organizacji parafii, budowy kościoła i plebanii. W latach 2002-2006 pełnił funkcję proboszcza parafii p.w. Matki Bożej Różańcowej w Warszawie na Bródnie i dziekana dekanatu bródnowskiego. Odznaczony przywilejem noszenia rokiety i mantoletu w 1993 r., kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie. Od sierpnia 2006 r. na mocy dekretu Ks. Bpa Sławoja Leszka Głódzia, ówczesnego Biskupa Warszawsko-Praskiego, został mianowany proboszczem parafii p.w. św. Izydora w Markach i wicedziekanem dekanatu zielonkowskiego. Od dnia 13 lutego 2015 roku jest proboszczem parafii p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie.
